1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1209
Okunma
Renas pencerenin önünde bir sandalyeye oturmuş
Dalgın gözleriyle sokakları ,
Yorgun ruhuyla
Dalgaların ve martıların sevinç naralarını karıştığı haykırışları dinliyordu .
Gözleri sokak sokak geziyordu
Sürgün edildiği yurdundan
Benzer noktaları seçmeye çalışıyordu ..
Dar sokaklar ..
Ömründen ömrünü çalan
Anıların her birinin raks ettiği nokta.
Acısıyla , tatlısıyla , hüznüyle ,
Kovalamacaların , direnişlerin ,
Oyunların ve baskınların noktası . .
’’ Anılar yüreğinin derinlerinden yalın ayağıyla geçtikçe
Ay’ın şavkıyan yakamozları altında ,
Başını gökyüzüne kaldırdığında ,
Bilmiyordu Renas ,
Zingerilla dudaklarından öpüyordu .
Renas hiç hissetmiyordu Zingerilla’nın girdapsı öpücüklerini ,
Zingerilla konuştukca ince tiz sesiyle ,
Islak kelimelerinden öpüyordu .
Kelimeleri öptükçe ,
Yüreğine dolanıyordu .
Uyuyordu Renas ,
Gökyüzünü seyre dalıp ,
Kadim diyarında kerpiçli evinin damında uyur gibi
Tıpkı çocukluğunda olduğu gibi ,
Öyle huzurlu ,
Öyle mışıl mışıl uyuyordu .
Yıldızlar parlıyordu ,
Ay’ı üzerine çekiyordu geceleri .
Uyandırmaya kıyamadığı rüyalardaydı Renas ..
Zingerilla uzanırdı yanına ,
Renas’ın koynuna biraz daha sokulurdu .
Renas saçlarından öperdi ,
Dudakları dudaklarına değerdi .
Bütün kapıları açılırdı gökyüzünün ,
Yıldızlar ve ay yüreklerine dökülürdü ,
Güller ayaklarına serilirdi .
Mezopotamya’nın maviliklerinde dolanan ruhu ,
Dağların yamacından kendini bırakır gibi ,
İmkansızlığın uyanışındaydı ruhu .
Düşlerden geçiyordu ,
Anılardan geçiyordu ,
imkansızlığın içinde kurtuluşları düşler gibi .
Zingerilla’nın dudaklarından dökülen her kelime ,
Sözcüklerle bir birine dolanarak ,
Ihlamur kokulu kağıtlara diziliyor .
Kağıtlardan yüreğine düşüyor ..’’
Elleri tuvalde dolanıyor Renas’ın .
dur durak bilmez duyguları aksetti Ronahi’nin yüreğine .
Dicle’nin kıyısında yalın ayaklarını suya daldırmış halde ,
Yamaçların eteğinden kırmızı bir elbise ,
Gökyüzünün tonları biraz soluk .
Bulutlar gri ,
Yüzünün yarısı görünüyor ,
Bitiremediği duyguları sanki .
Ronahi’nin boynu biraz eğik ,
Gözlerinin hüznünde resimliyor Renes .
Pırtılaşmış kan kırmızısı elbisesi ,
Aşkı sunuyor ressama ,
Tebessüm ederek .
Uzun şelale saçları sol omuzundan aşağıya doğru kıvrım kıvrım süzülüyor
Fırçasının ucunda biriktikçe boyalar ,
Her mevsime ,
Bir parantez açılıyor ,
Gözlerinin renginde ..
Renas Tutaste
5.0
100% (2)