Heyveron ;

Kayıp diyarın dili yoksun kadını ;
Sana hangi dilde seslensem ?
O güzel gözlerin,
Mezopotamya gecelerine yakışan yıldızlar gibi ..
Ve uygun düşüyor taşlı dar sokaklara gül kokulu tenin.
Ağzımdan çıkan Lazca kelimelerim
Kürdi dilinin Davudi sesine karışıyor.

Sen gülünce
’’ İki yanağının arasındaki sevinç iplerin gerilince ’’
Unutuyorum tüm omuzlarıma yüklenmiş dertlerimi
Hafif hissediyorum kendimi
Özgürlüğe tam kanat uçan güvercinler gibi..

Tutaste ;

Sana ne niyetle gelsem ..
Ne halle yürüsem yolunda
Hangi şiirleri asıp boynuma gelsem
Sırtını dönmüyor kadim diyarın bana
Kucak açıyor tüm tarihi görkemliğiyle
Bakışlarını kısıp susmuyorsun
Konuşuyor her dilden
Kimi Rumca
Kimi Ermenice
Kimi Kürtçe
Kimi Türkçe
Okşuyor kalbimi her dilden çıkan sözlerin tane tane
Bir anne sıcaklığında bana yaklaşımın
Bir annenin yavrusunu kucaklaması gibi sarılışın .

Heyveron;

Ki sen dinleyince beni
Anlam verince yaşanmışlıklarıma
Yalnız
Kimsesiz
Ve çaresiz düşmediğimi görüyorum ..
İçimde bin huzurla
Her özgürlük yürüyüşlerimde
Her korkusuz adımlarımda daha da büyüyorum .

Tutaste ;

Bir yudum sevgiyi
Büyütüp Munzur aşkıyla ,
Dağıttım tüm diyarlara .
Dağa ,
Taşa ,
Ovaya ,
Yüreğimin kollarıyla
Sarıldım insanlara Kadim Diyarda
Mardin kapıda sildim göz yaşlarımı
Amed’te yasaklı dillerin prangalarını kırdım
Şimdi geliyorum sana bir üvercinka gibi
Yüreğimde dolu dolu sevgimle
Her dilden sevdalarımla ..

Renas Tutaste