Gereği kadar iyi değiliz!

Dünyanın her yerinde
"er mektubudur" içindeki acı,özlem görülmüştür
yada "sevgiliye mektuptur"
içindeki umut ve mutluluk görülmemiş boyuttadır
gibidir hayat!
Deniz aşırı yüreklerin yarınını yaşamayı murad ederiz.
Dilimizden,
dinimizden olanı bizden biliriz de
nefesimizden olanı,
aynı sesi duyup,
aynı renkleri gördüğümüz
ve aynı havayı teneffüs ettiğimiz insanlara
bu yabancı da kim diye uçurumları söyleriz!
Gereği kadar iyi değiliz!
Gereği kadar iyi değiliz!




İlan

Temsili bir öfkeyle abluka altına alıp
sonra da sevmesini susan bir maşuk gibi
ya da henüz hayatının üç beş mevsimine eli değmiş
bir çocuk gibi kalabilenlerin
masumiyetini görebilen
iyi insanlardan arıyorum!
Aradığını bulup da şükredebilen
veya aradığını bulamadığı için
olsun arayacak bir güzellik var hayatımda diye şükredebilenler de olur!
Bu evsaflarda iyi insan bulanların
acilen kalplerini haberdar etmeleri
önemle rica olunur.




Dur Dememek Lazım!

Dur dememek lazım zamana!
İçinde daha dünyaya merhaba diyecekler var,
büyüyüp adam olacaklar var,
bir umudun peşisıra mutlu olamayı deneyecekler var,
bir derdin çilesinden kurtulup felaha erecekler var,
sabrettiğinin karşılığını görecek şükredecekler var,
gecenin karanlığını güneşe söyleyip
aydınlanacaklar var.
Dur dememek lazım zamana!
Daha ölüp de bu hayatın zahmetinden kurtulacaklar var!
Ha birde bir sevmesini sevdiğine söyleyip
hayatı iyileştirecekler var!
Ağlayıp dünlerinden özür dileyerek
aklanıp paklanacaklar var.
Dahası ben varım dostum,
daha dur deme zamana!



İnsan kıvamında yaşayabilmek hayatı;
mesela günahı gümrah bir kadının şerrinden beri olabilmek
ya da paranın kirleteceği mutluluklardan vazgeçebilmek
ve hiçbirşeyi hakettiğinden çok sevipde
herhangi bir hüsrana uğramadan hizada kalabilmek,
ah bir de o kan çığlığı öfkenin kuşatmasından emin olabilmek.
İşte iyi adamlığın güzergahında yürüyüp
insan kıvamında kalmanın cehdi budur!
Budur yahşi bir kalbin hayata fısıldadığı.




Adem

Ve Ademle evlendiğinde kaç yaşındaydı Havva?
Hiç evcilik oynamışlar mıydı?
Askerliğini nerde yapmıştı Adem?
Havva’nın kaç tane kürk mantosu vardı?
Bu soruları cevabını bulamayan insanlık
asırlardır yok etmeye çalışıyor kendini!
Ve hayatında hiç cola içmeyen Adem’i
günah işlemekle suçluyor.
Ve hiç abisi olmadığını zannettiği Havva’nın miras hakkını konuşuyor!
Bu kadar meşgulüz yani!




İsteriz ki hayat bize hep iyi adam olduğumuzu söylesin.
Ona küfrederiz,
kahrederiz,
kirletir,
berbat ederiz sonra da bize müteşekkir olsun,
bizi mutlulukla kucaklasın dileriz.
Oysa hayat bizim tarlamızdır.
Diken ekip gül toplamayı,
hüzün katıp neşelenmeyi beklemek haksızlıktır,
hukuksuzluktur.
Hayata sevdiklerimizi söylersek bizi sever,
nefretle kirletirsek bizi kusar!
Hayat bizim rengimizle boyanır,
sesimizle konuşur,
kalbimizle hallenir.
Bismillahla başlayıp yaşadığımız günü
elhamdülillah la tamamına erdirdiğimizde
hayat daha çok bizimdir.
Gönül tadıyla yaşay(t)abiliriz.



Her derdimin derdindeyim.
Altından üstünden değil bizzat içinden geçiyorum.
Onların ben olan her sıfatını
ve ben olmayan imtihanını kabul ediyorum!
Dua birikip kalbimin en zirvesinde,
kendime geliyorum.
Hatırı sayılırcasına her derdimi
bağrıma b/asıp günahlarıma kefaret olsun diye idam ediyorum.
Ben nefesimin hakkı olan iyi olmayı yeğleyip
bismillahlı adam olacağım.
Derdimin derdiyde değil varolup yaşamanın sevdasıyda hayata katılacağım.
Savulun ben geliyorum demiyorum
savrulun ve dağılın ey karanlıklarım
her biri ışık gücünde tövbelerimle arlanıp aklanıyorum.