I.

seni sonbahar rüzgarlarının ayazında
özlüyorum
bir göçmen kuşun kanadına
takılıyorum
sana geliyorum, senden habersiz



güneye
sıcağa
sıcaklığına uçuyorum
yoksun ama
ben yokluğunda biriktiriyorum
hasretlerimi



sonsuz ufukları devşirip
binbir renge bürünen
-bir yağmurun ardına gizlenmiş-
gökkuşaklarını biriktiriyorum senin için
yok sayıyorum geçmişin ufkunu
ve yepyeni bir renk seçiyorum senin için:
Karbeyaz



ak kanatlı bir güvercini azad ediyorum
özgürlüğe süzüle süzüle
kanat açıyorum
yeni ufuklara uçarken
gökyüzünü
senin rengine boyuyorum
yepyeni ufuklar devşiriyorum kanat kanat
sana uçmak bile inan ayrı bir sanat

“gökkuşaklarının ardına gizlenmiş
bir güvercinin renkleri keşfetme sanatı”



gökkuşağını yeniden boyayıp
özgürlüğe süzülen güvercin kanadı
sevmenin adı
renklerin tadı
bir yağmurun ardına gizlenen gökkuşağı







II.

gözlerinde menevişler
renklerin büyülü raksı
en güzel çiçekleri bağrına basan saksı:
Gözlerin

Çiçek çiçek gülümsemenin
gamzelerine vuran şavkı
rengarenk bir bahar
benim gönlümü alev alev yakan har:
Gözlerinde neş’e
O neş’e de sonbahar

sonbahar mevsimini öğüten değirmen:
Zaman
nice sevdaların yitip gittiği bu mevsim
bizim sevdamızı büyütüyor kırık dal uçlarında