Aşkı tanımlayamazdım
Seni tanımadan önce
Bir yabancı dünyaydı
Bir ulaşılmaz lükstü
Bir rüyaydı belki...

Seni tanıdığım gün
Değişti her şey
Görmediğim şeyleri
Fark ediverdim bilmeden
Balıkların rengini tanıdım
Denizin kokusunu sevdim
İnsanların yüzünde ki kırışıklıkları
Öpmek öpmek istedim
Haykırmak istedim dünyaya
İçimdeki çocuksu sevinci
Bilsin istedim herkes
Ama utandım heyecanlandım
Sana koşarken Ada Vapurlarıyla

Martıların çığlıklarını hissettim
Tek düze değilmiş meğer hayatın kendisi
Yaşamı sevdim yeniden
İnsanlara güvendim inanadım
Paylaşmayı arzuladım
Yıllar sonra bir şeyleri
Sokakları caddeleri kaldırımları
Bir başka heyecenla adımlamak istedim saatlerce

Denizin ötesini gördüm
Ve gölgenin sonrasını
Güneşten sonra
İçimde büyüyen
Bir işveli yosma türküsüydü
Ağıtlarımı silip süpüren

Sevda bu muydu
Aşk bu muydu
Ne olmuştu
Baharın
Çapkın bakışlı
Delikanlısına
Nerde durmuştu
Şehrin fiyaskosunu bıçaklayan
Çocuk yürekli o koca adam
Bir gün sular durulduğunda
Beyaz saçlarımın kıvrımlarında
Sana itiraf ederim
İçimdeki zenci logolarının
Dokununca yıkılacak
O korkunç uyumsuz uyumunu