1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1454
Okunma

Denizkızı masalıydım ben başlı başına
Sahillerde balıklardan kuyruğum,
Bir kayanın kucağında çakılı ruhum,
Mehtap en iyi sırdaşım, yakamoz en sıkı dostum,
Vapurlara sallayacak ellerim noksan
Bir fark etsen de sihrimi bozsan; nasıl müteşekkir olurum
Bilemezsin…
Göğüs kafesimi örten saçlarım nefesten bir umman
Yarı balığım ben -fallarda kısmet- yarı insan
Buna da şükür bu devirde insanlar
İnsanlık giysisinden hızla sıyrılırken;
Çırılçıplak tüm çirkinlikler,
Çirkin ve saydam;
İnsana has sıfatlar açık arttırmada dostlar
Söylesenize; yok mu arttıran?
Yunan mitolojisinden kopup gelmeyim sayın
Denizkızlarının hiç korkulu düşleri mi olmaz mı ki
Dokunamazlar mı yeşil diye bildiğim kırlarınızın kırağısına?
Gözleri ne renktir, ya da mavisine katmıştır denizin de
Deniz ondan mı mavidir; düşündünüz mü hiç?
Bir balıkçı ağına yakalanma ihtimali
Dibe vurdurur süngerlere
Yaslanan sedef yüzlü bir kalbi…
Babalarımız var mıdır ya da yaparlar mı
Doğum günlerimizde mercandan kolyeler
Dertsiz sanılan boyunlarımıza?
Ya annelerimiz, onlar ipekten saçlarımızı tarar mı
Denizkestanesi taraklarıyla?
Yağmurlar ıslatır mı etten kemikten bedenimizi
Damlaları tutabilir miyiz avuç ayalarımızla?
Sular altında gülünce, kelebekler konar mı gamzelerimize?
Estetik midir duruşlarımız hayatın üstü
Susuz deniz dehlizinde?
Mevsim kervanları ah, uğrar mı bizlerin de var olduğu
Derin deniz devletine?
Kar tanelerinde ilham bulur mu solungaçlarından soluyan
Ruhumuz, dalga/lanır mı ölüye çalan turkuaz umudumuz?
Bizler maviye alışmışken ağlar mı gözlerimiz
Renksiz bir bilmecenin ta içinden,
Develer cüce, cüceler deveyken
Ben hayatı yazıyorum
Annemin başucunda kardeşime okuduğu
“Denizkızı” adlı eserimin,
Adı deniz, başlı başına dehliz,
Teşhisi empati, amaç insanlık ölmemeli
O yaş bu sefer asılı kalmalı küçümen yavrunun
Göz çukurlarında ve bir uçurtma ile uçurmalı
Masumluğun rüzgarında;
Bu gece de perdelerini çekiyorum kahvelerimin
Yosun kokusu sinmiş yatağımın başucunda
Duran deniz kızının huzur veren şarkısında;
Denizler şeffaftır,
Herkes hayalindeki renge boyar
Peki anne söyle
Siyah beyaz hayallerin neyi noksan?
5.0
100% (7)