Yokluğunu namluya sürdüm
En karanlık yanımdan vurdum kendimi
Duvarlar kan içinde
Göğe bakan pencerem zifiri karanlık şimdi
En militan kelimelerinle yaz mezar taşıma
Seni özlemekten, beklemekten
Dayanacak dermanım kalmadı
Öldüğümü sanıyor herkes benim
Oysa gecenin en karanlık yanından öptüm ağzını
Oysa olay inceleme yeriydi kalbimdeki yerin
Faili meçhul bir cinayete kurban giden
Ben karlı dağların arasında açan bir çiçeğim
Ya gel kurtar beni bu zindandan
Ya da vur öldür içimdeki sevgimden
Bir mavzer’in mermisi gibi kalbime sapla kendini
Cinayetinden, beni öldürdüğünden kimseye söz etmem
Tenimdeki parmak izlerini gözyaşlarımla yıkarım
Susma konuş benimle
Yanımda olduğunu beni sevdiğin söyle
Sensiz içim karanlık
Kör kuyu gibi zifiri karanlık
Gözlerimden kan damlar yastığıma
Yokluğunu namluya sürdüm sevdiğim
En karanlık yanımdan vurdum kendimi
Duvarlar kan içinde
Susma konuş benimle sevdiğim..

İbrahim DALKILIÇ ( 26/11/2013 // 02:50 )