kınından çıkar bıçağı
ve soluma sapla
tam senle benim
el ele tutuştuğumuz yere
tam kalplerimizin birbirine sarıldığı yere
tam senle benim umut ettiğimiz yere
tam senle benim biz olduğumuz yere
tam senle benim yaralarımıza sarıldığımız yere
nefesimin canını al
bendeki yokluğunu öldür
sonra saçlarını kes
ve yarınları öldür
ve yarınları öldür
yarınları öldür
biz hak etmedik yaşamayı çünkü
ve mutlu olmayı
ve sevmeyi
ve sevilmeyi

şimdi hangi pencerenin arkasındayız
hangi aynanın karşısında katilimize bakıyoruz
hangi acıyı susturmaya çalışıyoruz
hangi yaraya kanamasın diye yalvarıyoruz
hangi sevmekten bahsediyoruz
hangi özlemekten
hangi mutluluktan
insan öldükten sonra
ne seven nede sevilen yaşamıyor ki

belli ki mutsuzluk bizi çağırıyor
belli ki kabuk bağlayan yaralar kanamak istiyor
belli ki üşümeye ihtiyacımız var
belli ki geceler ile gündüzler birbirine karışmak istiyor
belli ki gülmesini istemiyor gözlerimiz
hep ağlasın istiyor
hep bir sokağı adımlasın ayaklarımız
hep bir kapı eşiğinde bekleyelim
hep gözlerimiz yollarda osun
hiç mutlu olmayalım
hiç sevmeyelim
hiç sarılmayalım

ah benim
sen diye sarıldığım yorganım
ah benim senin göğsün diye başımı yasladığım yastığım
ah benim senin gözlerin diye baktığım yıldız
ah benim senin boynun diye sarıldığım rüzgar
ah benim senin diye
senin diye
senin diye
beklediğim düş
beklediğim şafak
beklediğim güneş
beklediğim zaman

kınından çıkar bıçağı
ve soluma sapla
tam senle benim
el ele tutuştuğumuz yere
tam kalplerimizin birbirine sarıldığı yere
tam senle benim umut ettiğimiz yere
tam senle benim biz olduğumuz yere
tam senle benim yaralarımıza sarıldığımız yere
nefesimin canını al
bendeki yokluğunu öldür
sonra saçlarını kes
ve yarınları öldür
ve yarınları öldür
yarınları öldür
biz hak etmedik yaşamayı çünkü
ve mutlu olmayı
ve sevmeyi
ve sevilmeyi

ibrahim dalkılıç

02.50 izmir
24.02.2021