Ölüm vurmuştu sol yanımı
Ben hayatın bittiğini sanmıştım
Yaşamayı canımdan söküp atmıştım
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

Yağmurlar hiç dinmez sanmıştım
Sanki soğuk bir mevsim vardı içimde
Evsiz barksız kış gibi üşüyordum
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

Ben yıllardır hiç yaşamamışım
Yüzüm hiç gülmemiş sanki
Soğuk bir mezar gibiydi ellerim
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

Güneş doğmayı unutmuştu
Mevsimlere inat karlar yağıyordu
Gündüzler gecem olmuştu
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

Pencereme kuşlar konmaz olmuştu
Saksıda çiçekler açmaz olmuştu
Odam kör karanlıkta kalmıştı
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

Dilim keskin bir bıçak yarasıydı
Etim tırnağımdan ayrıydı
Kalbime kör bir kurşun saplıydı
Sen geldin canım oldun bahar gözlüm

İbrahim DALKILIÇ