1
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
734
Okunma
uzunca yürümüş
yorulmuşsun
ilk yaslandığın ağaç mutluluk
bakıştık bitti
omuzunu ağzıma dayayıp sustum
sanki seni çok seviyordum
sanki seni seviyorum dedim tekrar aynaya
utanarak uyandığım rüyaya
seni seviyorum dedim
güldü
gülüştük
kocaman kahkahalarla
etimi ısıran batık
açılan ilk aydınlığı çabuk bekledi
koştum haykırmak istedim uzunca
konuk yüzün geldi aklıma
sustum
boğazıma düğümlenmiş
şiirlerim vardı oysa
başını büküp yere bakarken
tutundum senden artana
mırıldandım şarkılar söyledim
ne oldu der gibi aniden akınca gözlerime
düştü gardım iki yana
bulutlar söylese bile
inanmazdın ağladığıma
artık gün ışığında kalamam
sana ait uzantıların keskin ucunu
yağmur sanıyorum pencereme değdikçe
bekledikçe aynalarda tek
ıslanıyorum.
5.0
100% (11)
Cevap Yaz