çekimser uzayan ah
adı yok yüzün ormanlardan yeni çalınmış gibi
coşkulu kalkan zırh dudaklarını eritmiş
rahat bir arzu ile dalıyorum gözlerine

hoş ölüleri seven yok bu şehirde
sanki atkısını yeni sıyırmış
ceketini asmış
hemen oracıkta sizinle sevişecek
olmaz ürpertileri duymanız için
hoşunuza gitmeyen kokularla süslüyoruz sevgilerimizi

hafif bir gül gibi dikilip pişman olmak yok
rüzgarları geri çevirip utandırmak
yalanları sarıp sonuna değin
başlangıçlar yaratmak yok

kural bu ağzından çıkan katliamdır
her harf biriktirilmiş binlerce kalbin çınlaması
daha çok kararmana geceler yardım etsin
uyanacak çiçekler sabah olunca

son bir hazırlık yap benim için
ürkerek omuzlarına dön
ve bakışlarını dik duvardaki gediğe
şimdi söyle
hangimizin dudakları sana hediye

kalk ve asi bir ilik at göğsüne
kızıllıklar da yürüdüğümü unuturum
anlatmam kimseye korkma
üstümüzü örten gölgelerin
şarkılar söylediğini.