1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
107
Okunma
şiir yuvarlanıyor ağzımda
hiç bir anlamı yok
mana bulmak için çıkıyorum kendimden
kayboluyorum beyaz bir yolun sessizliğinde
bu yakınlaşmanın ölümlü ağzı var
konuşmaya yeltensem yeller
sarılmaya kalksam eller
başka hayatları seyre dalıyorum
uzaklaşıyorum kendimden
olmamanın seferindeyim
derindeyim
ama nerede
nerede bir tebessüm belirse
sonsuz bir yok oluşun kederindeyim
sıcacık dostluğumuz
yaraları sarıp güzel günleri geri getiren
hayal meyal var oluşumun mumyası
daha kaç asır dayanır yok olmamaya
bulut şaşkınlığım oldu göğe ant
dudaklarımı aradım fasaryalarda
mezarlar mevtalar bile dünyalı imiş
serzenişler fısıltılar kar etmedi
dönüp durdum sonsuza dek kendi içimde.
Cevap Yaz