baharında şarabına tutuldum
şair değil güzüm
ez yüreğimi
şiir bekleme aşktır özüm
posası çöpe

sesin kulaklarımda bir stradivarius
dolaşıyor saçların boynuma
alevden hareler
acım kaçak çay dudağımda susuk
gönlünü bağlarından geçtim habersiz
mısralarda zabit bile değilim
sen unut bunları
yüreğe yol ver

göz ucunda
yürüdüm uzunca bir yol
şafak gazabında büyütüyor kanlı bir ölüm
taflanlarda asılı duran beyazlıktır ömrüm
yüzünün kıvrımlarında yeşeren
yeşili çaresiz dertlere düşmüş
adı kasvete bağlanmış bir oyun
şiir (g)ebe

dilime magmalar
gözüme mil
mısralara darağaçları dolanıyor beynimde
şair saymasınlar beni
ben kanatılmış dillerde koşuşturan haylaz
sen suskun dillerde haykıran tümce
koyaklarınca pusulası kırık rüzgar
aşk bakışıp durur kendi kavlince
düş sahibinin odunu yakar
şiir okuyanın

aşık imanıma yemin olsun
söz ucunda ölümünüz
gönül okyanusa düşmüş dağ
elleşmeyin dinamitler hayaletini
intikamı acıdır
çöle düşen bedevi olursunuz

kara kömürlerle ak kağıda çizilen yol
gösterir gömüleceğin mezbeleliği
canlı bombadır şiirim
fünyesini göz bebeğinde patlatır
tekrardan sakınma şiirde
küfrün çok söyleneni makbuldür
intihara değil dirence (g)ebe
teslim olmaz
sobeler ininde dilini

giyotin düşer bağlara
ölür taflanlar
biter ömür
gerisi çöpe

sık tekrar et unutma
gerisi çöpe...
gerisi çöpe…

K.Y.