mucidim
çalı süpürgesinden at yaparım
sürerim kuşların peşinden

her yağmur sonrası
gök yüzüne büyük bir gülümseme çekerim
tersten ve rengarenk
annem gökyüzündedir çünkü

gök gürültüsünü sevmem Yankee olur uykularıma
dağıtırlar yastık yaptığım bulutun karnını
uyanınca karanlıklar evlat edinecek beni

karartma geceleri
ateş böceklerine isim takmaya başladım
düşerken göklerden uzak mahallelere

sabah kahvaltılarını resmederim hep
vişne reçeline tutkunumdur çünkü
inciri pek sevmem
çok düştüm dallarından
dokunmak isterken incir kuşlarına
ördeklerin rahatını çok bozdum
uçurtma yapmak için
kırdım sazlıkları
ney nefesi gelmese de
çok zaman rüzgarın şarkısı geçti kuyruğundan
selam verdi uçağa
bilmezdi o da yangın taşıdığını
koptu ipinden utancın
uçtu uzak uçurumlara


pencere önlerini severim
babamın geldiği yola bakar
birde top oynadığımız arsaya
babam bu gün erken gelecek
ödevimi erkenden yaptım çünkü
heceleyerek okudum insanlık tarihini
aferin dedi hocam
hediye olarak da top verecek bize
arsada oynayalım diye


mahallenin başındaki cıvıltıya kapadım gözlerimi
sürpriz yapınca bana hep böyle yaptırır
kapat der gözlerini
bak sana ne aldım
çocuklar görmüş olmalı topu
bağrışıyorlar


yüreğim nerdeyse yerinden sökülecek
bak dediler
açtım gözlerimi
karnında hediyem
havan topu ile duruyor karşımda babam

K.Y.