1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1366
Okunma
Sevgili ile ölmeli diye düşündü büyük insan küçük rolünde
cesareti söz kuşandı
mavi bir replik ağzında köpürüyorken
birdenbire söndü ramp ışıkları
uzak kuşları kanat kırptı düşlerine
sonrası anı kaldı son ışığı delip geçen
duyuyorum diye haykırdı ilk düşen
duyuyorum
tanrı yokluğun sessizliğini alkışlıyor sözlerimde
vebası kelimeler yüklüyordu trenine
ışıklar,şarkılar, düşler
rayları çok insan istasyon kentler geçti
kendine durana kadar
duydu
çekildi kendi büyük serüvenine soyunarak
yeniden
yeniden
yeniden
duydu
yeni birine başlayabilmek için
K.Y.