hesapsızlığın ustasıyım
ucuz otellerde pahalı düşler kurarım
işçi düşleri
odanın öteki sahiplerine dair nemli şeyler
hikayesini ilikleyişinden tanırım insanı
üşüyüşünden memleketini bilirim
başım döner sinmiş korkulardan

beş kuruş noksanına sigara isteyemem bakkaldan
ama çekinmem
herkesin herkesle uyuduğu yataklara uyumaktan
maviyi tenine çekmiş bir kadın düşlerim
her şey normalleşir
ölümler,sürgünler,acılar normalleşir
geceleri bol yıldızlı ve aydınlık olur birden
avuçlarımda iki su samuru oynar
müziğimi uzatırım denizine
fabrika düdüklerine kadar

çok sesli
çok sesli
çok sesli

daha uyanmamışken dallarımda
kırlangıçların sahibi
daha ne olduğumuzu hatırlatmamışken otobüsler
vapurlar öksürmemişken
dudaklarına bir karanfil çekip
zamanı yaralarım ağzında
kendimize ait bir resim çiverim tavana
külden ve berbat otel sarısından
birileri burada birbirini sevmiş desin
bizden sonraki birileri
cesareti olalım yağmalanan aşkların
ağız ağıza cesareti

çok sesli
çok sesli
çok sesli

çiçekleri uyaralım
çarşaflarda ölü çiçekleri
haykıralım
ne tanrısal iştir
yarım bir sigarayı iki kere aynı yerinden yakmak
tutup içimizde ikinci bir aydınlık yaratalım
ne yapayım çocuğum sana böyle anlar
başka bir şeyin olamam
ne diyeyim ki sana
denizi kalçalarına kadar çekmişken
zamana ters koşalım
kulağına çiçekler dolsun

çok sesli
çok sesli
çok sesli…


K.Y.