Düş/me dedim
Düş/tün
Gözlerimden
Göğüs kafesimin sükût sever
Sol yanına.

Kazara, istem dışı tabiri caizse yasa dışı…

Kan revan içinde şimdi
Seni saklayan kara kutu- gönül-
Tuzla buz gözlerin için kurulan hayaller
Boğulmuş dilek balığım
Sensizliğin dehlizinde.
Kumral saçlarında dalgalı denizim
Köprülerim örülü beliklerinde.

Müebbet yemişim sanki
Bakışının değmediği meskenlere
Seller almış
Kurumuş dudaklar gibi çöllerimi
Kaktüsler duacı
Diken diken batan acıların ot/ağında.
Dünyanın en yalnız bat/ağında,
Ölüm ile yaşamın en tiz yol ayrı/mında
Yokluğunun ısıttığı toprak yat/ağında
Uyumuş kalmışım sarılıp sana

En nihayet
Düş/tün işte sen
Eylül gibi …
Gitme sarartıp yaprakları
Erkenden karartıp akşamları
Ben de dört mevsim
Hepsi “sen”
Seneyi bekleme
Yine düş/sen!

Acıtmadan,kanatmadan…