Biz yeni yetme şehrin ıssız çocuklarıydık
Sevgimiz şu dağları güldürmedi mi Şilan
Nehirler gözyaşıydı, bizse oluklarıydık
Hüzün yağmurlarıydı güne geçmişten kalan

Karşı karşıya geldi can aldı kardeş olan
Sevgimiz şu dağları güldürmedi mi Şilan





Kumdan kaleler yapıp hapsettik düşmanlığı
Büyüklerin kinini öldürmedi mi Şilan
Nefret tohumu ekip, biçtiler pişmanlığı
Masumiyet denilen artık koca bir yalan

Kalplere sevgi ektik, filizlendi ardından
Büyüklerin kinini öldürmedi mi Şilan





Aynı kaptan su içtik, aynıydı düşlerimiz
Hayat bize ekmeği böldürmedi mi Şilan
Yaşamın sillesiyle sustu gülüşlerimiz
Anılar karalandı, hayaller ise talan


Zeytin dalı mıydı ki, ellerimizde solan
Hayat bize ekmeği böldürmedi mi Şilan





Duvarlara sıvadık umut güneşimizi
Günler, geceler bize aldırmadı mı Şilan
Koruduk mermilerden masum kardeşimizi
Bu defa bombalardı sinsice canı vuran


Her ağaç arkasında, hüzündü bizi bulan
Günler, geceler bize aldırmadı mı Şilan





Biz üç kişiydik Şilan; sen ve ben bir de töre
Sevgimiz ihaneti soldurmadı mı Şilan
Mayınların içinde ölümü göre göre
Ecel fermanımızdı bize edilen ilan

Dostluk zincirleriyle düğümlendiğimiz an
Sevgimiz ihaneti soldurmadı mı Şilan




Seda YÜKLER