Mutsuz musun yine
Fısıldamıyor mu sana yapraklar
Seni düşünen biri var diye
Titreşip durmuyorlar mı artık
"Sakın vazgeçme" diye "ürpermekten"


Artık onlar da mı kabullendi
Dindiğini esintinin
O’nun çekip gittiğini ötelere
Senin soluklarını da çalarak


Hayır, kabul etmiyorum bunu
Bu kıpırtısızlık, bu vazgeçiş için
Yeterli değil bütün bunlar
O ya da bir başkası
Yetmemeli seni bu hale koymaya
Bu kadar kolay olmamalı
Böylesine aciz bir gölgeye dönüşmek


Hadi kaldır başını
Ve inadına mutluyum de yapraklara
Öyle güçlü bağır ki bunu
Her biri sallanıp dursun
Düştü düşecek bir ayazın ortasında
Onlar sana baksın, sen onlara
Baktıkça daha bir ürperin
Sizi kıpırtısızlığınızdan alıp savuran
O esinti daha güçlensin


Bir yerlerde biri var deyin durmadan
Ta ki bir tılsım oluncaya dek
Tekrarlayıp durun o cümleyi
Biri var bir yerlerde deyin...