-An mıydı ardımdan kovalayan
Yoksa zaman mı gölgele(n)dikçe kaçan-






Ganj Nehri’ne d ö k küllerimi
Ruhumun vaftizini geciktirme
Rahibenin el değmemiş mahremiyetine s ü r günahlarımı
İzi kalsın sarı sırma saçlarında
Kabrime bir buket yaseminle geldiğinde
Rahmet oku
Solucanların esiri bedenin ardından




-Böceklerden korkmuyorum artık
İnsandan korktuğum kadar-






Dümensiz sızılar büyüttüm içimde
Yalpaladı azgın dalgaların savuruşunda
Tsunami yıkmasa da gerçeğimi
Okyanusun ortasında asılı kaldı hayallerim
Oysaki Meryem kadar temizdi ellerim
İsa gibi çilekeş,
Havva misali yasaklı,
Yusuf kadar şeffaftı yüreğim...






-Cennetinden kovulduğumu söylüyorsun ya,
Hangi d i nde ölürse ölsün bedenim,
İşit ki Allah’tır tek bildiğim-






Dağınık düşleri toplamak zor
Yürek ister ruhu günahtan arındırmak
Lekelenmeyen tek şey sabunmuş ya hani
Ben hiç suya sabuna dokunmamıştım ki...






-Çitile yüreğimi ellerinle
A s geçmişimi ıslak kirpiklerine-






Rapunzel’in saçlarına bağladım
Sarkıttım çocuksu gülüşümü penceremden
Kilometrelerce uzarken şen kahkahalarım
Kaba postalların tabanına çakıldı
Kaldırım taşlarını yalayan gamzelerim






-Sevmiyorum artık gece masallarını
Hayat mutlu sonla bitmiyor ki-






Ömür sondajından fışkırdı vefa
Toprak çamura döndü,
Çamur cefaya...
’Benim sadık yârim kara topraktır’
derken Aşık Veysel,
Düşünmemişti elbet cefa suyuyla kirleneceğini
Toprak Ana’nın paklığının






Kirlendik asit yağmurlarına tutulup
Kirletildik, bağlandı elimiz kolumuz
Kirlettiler göz yuvarlarını kırpmadan insanlığı


Bir tek ellerim kaldı senden geriye
Parmak uçlarımdaki sıcaklığın
Ve puslu gözlerindeki koyu mavi bakışların...






-Şimdi yüklemi olmayan sözler büyütürken içimde
Ellerimin sobasını söndürme
Üşürüm,
Isınamam yalıtımsız düşlerimle-






MART / 2013

Seda YÜKLER