5
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1289
Okunma
bu gece son kez uyuyayım koynunda
bilindik bir rüyanın
sancısıyla uyanayım sabaha
yalnızlığın bekçileri yıldızların boynu bükülür
adın gözlerimden akarken her gece
kirlenmedi gönlümün savunmasız çerçevesi
gözünle gördüğüm düşlerde
ben senden önce doğmadım
sıkıca tutunarak sarı sevdana
senden sonrasını yaşadım
belki yeşerdikçe ağırlaştı dalları
çiçek veren sevdamın
susuzluğunda kurudu yoksunluklarının
ben senden önce yanmadım
aşk denen zehirli ateşte
senli sonralarda sevda lavlarında kavruldum
vazgeçmediğim gülüşlerin
ömrümün sonuna dek bende esir
ahtı büyük olur kangren olmuş insan yanının
çürürken tende yar yaraları
susar, yanar, kanar, acır
ama yine de sever..
sevgi iklimdir dört mevsim..
’’çevrildi ömrüm kuru harmana
karıştım toza dumana’’
s.ç
5.0
100% (12)
Cevap Yaz