4
Yorum
1
Beğeni
4,8
Puan
1194
Okunma
Belki de bu kez kırarım zincirleri
Döngüyü tersine çevirir
Gülmeleri kaybettiğim noktaya dönerim yine
Bu kıyıda yeterince uzak görünüyor
Bana aşina olan tüm yollar
Böyle uzaklaşınca
Sınırları da kaybeder gibi oluyorsun
Sanki geride bıraktığın o yerde
Kalmış tüm çizgiler
Bu kıyıdaysa dalgaların sildiği
Kuma kazılı harfler gibi
Silinmiş hepsi
Aşmaktan korkmuyorum onları
Bir çay bahçesine sığındım
Tavla oynayanların şamatası
Çay kaşıklarının şıngırtısına karışıyor
Sahillerin tek sevmediğim yanı
Görnürlerde değil henüz
Anason kokusu karışmıyor
Denizinkine
Deniz kendi gibi kokuyor şimdi
Her şey kendisi gibi
Tüm fazlalıklardan arınmış
Çayımı yudumluyorum kendimle
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
Cevap Yaz
