Hazineye varmama ramak kalmıştı düşte
Rivayet geçmiş zaman, kırık saatsizlikte
Koştum, yoruldum ama kaydı ayağım yaşta
Köreldi tüm umutlar sönük vaatsizlikte
Nice piramit aştım sıcak, kurak demedim
Dünyayı dolaştım da bir sana gidemedim

Sen ulaşılmaz simya, ben simyacı değildim
Karanlık gecelerde gözyaşıma eğildim



Mateme hükmü geçmez mahzendeki göçüğün
Kaç ölü biriktirdim kucağında yıldızın
Örmedim ağlarını kalbimdeki kaçığın
Ne zaman batsa kırdım ucunu çuvaldızın
Acımasız hayatta giden beklenir elbet
Gelmez, dönmez beklenen yakar, kavurur gurbet

Sen kapalı kutuydun, açmayı bilemedim
Tozlanan anıları ne çare, silemedim



Bugün bir tuhafım dost, kalp ağrısı hiddetli
Ha durdu ha duracak, dinecek tüm sancılar
Bugün bir tuhafım dost, baş ağrısı şiddetli
Ha bitti ha bitecek beynimdeki acılar
Ecel terleri dökmem, kader derim yazgıma
Bakarım da ağlamam ince, hayat çizgime


Sen mühürdün kalbime, bağladın, açamadım
Herkesten kaçtım ama kendimden kaçamadım



Siyah beyaz filmlerde kaldı masum duygular
El salladık sevdaya, uğurladık birlikte
Aşınca sınırları terk eyledi saygılar
Biz, “biz” olamadık yâr sağlıkta ve dirlikte
Kulağımda çınlarken yakılan uzun hava
Diledim Yaradan’dan yaralı kalbe deva


Sen gündüzdün ben gece buluşmak imkansızdı
Tan yeri ağarırken kızıl kalp yalansızdı






Seda YÜKLER