beni durdurabilir misiniz lütfen

süslü
bir uçsuz bucaksızlık
çekiyor ellerimi
ruhumun derinlerinden
gözlere
dalga dalga köpürüp
dal diyor fırtınalı düşlere

sanki
salkım söğüdün dalları
bir o kadar, alçak gönüllü
bir o kadar, eğilmişliğin
yakarışları gibi çekingen

biri beni durdurabilir mi lütfen

gidiyor ellerim
yabansılık kovanına
damağıma sürülen bir kaşık bal
uzak bir açıklık
şiddetle içime işleyen
bir yudum su doymazlıkla içilen

gömmüştüm sessizliğe
silinmez kargaşaları
bir fundalık
çiçekleniyor yeniden
içinde oynaşan
güneşlerin çığlığı

anne,
fayda yok kimseden
beni durdur lütfen

korkuyor
kırışıp büzülmüş istekler
bir ay ışığıyla aydınlanan
iki iri gözyaşı olacak
yanaklarımdan süzülen

çiçekler açıyor kalbin
topraklarında
usanmadan gece gündüz
onur kılıfına bürünen
yaprakları dikenli
katmer katmer

tanrım beni durdur…!
aşk kovalıyor peşimden

yumağında deşinip buyrultuların
hevesle koşup er meydanına
alıp yaralı gönlümü
döneceğim omzumda

doyumsuz
bıçak sırtı sevişmeler
sıkıyor yüreğimi avuçlarında

kalmayasıya tutunacak canım
taşacak acılarım ağzımdan
düşünce hüznün pençesine
nafile tükeneceğim yeniden
sönmeyen alevde

Blackless