21
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1609
Okunma

güneş çıkınımda
sararan çul.
ve utanmaz kararan gece
oynaşır alaca duvarda
gölgelerle.
zaman eskileri
hükümlü
epeydir
gökyüzü karadul.
göz kırpıştıran iklimlerdi
yaprak biriktiren
ve bu gün
yüzüm de düşünceler de
yoksul
yorgan sıcaklığına
hasret bu nefes.
bir o kadar donuk.
tenime dokunan eller
neden bu kadar soğuk.
asıl dudaklarıma
dökülür eylüller.
salım salkım sarkar da
kömür karası gözlerde
belki açar karanfiller.
balçık, gece yağmurları
şimdi,
uzat ellerini
tan atımı bu kesik gülüşler.
düşünme.
kuşanır al muskayı aşk
şahlanan tılsımı beşiğimde.
bak, akşamlar da esmer.
sus…!
biliyorum…
masal bu
elbet biter.
bu yangın
elbet söner.
erir küller
ve ardından atılandır
kırmızı karanfiller.
Blackless