bu yakaya yağan
sabah yağmurları
hala vakitsiz

türküler dillerinde
ezberi unutulan eski

iki sınıra sıkıştıran
bildiğim renkleri

göz suyu bu dilsiz
damlayan geceye

güneş sarısı. çılgın mavi
şimdi de siliniyor kırmızı

sanırım ardımda
yok. hiç kalmadılar orada
çalınan kemanlar sancılı
hep yanı başımda

yaprak dökümüne karşı
inatçı
tutunan bakışlar da vedalı

bir ayağı kesik serçeler
ağlıyorlar asfaltta işte…
buz keserken tüm yeşillikler

kızıla boya.
hoyrat değil soluk
bu bakışlar. kızıla

düşlere seriliyor
canlı hala ay ışığı
nasıl anlar bu eller
kırmızı bir yalnızlığı

akşam vakitleri bir hoş
bırak ardında çığlıkları artık
dünden kalma bu günler sarhoş

durma tütün bas
yaralı serçeler
yaralı bahar sabahları
durma sende çiğne sınırları

zaten tanrılar çıldırmış
kırmızı kan nicedir akmış
aksın bırak…
şafak sökümü deli kısrak
tüm suskulara inat

ya dağ gibi yaslan
ısıt gövdemi
üşüyen düşlerimi

ya kapa gözlerini
avuntu tutar beni


Blackless