Sustun tümcelerinde çıkmazını saklarken
Oysaki bilmiyordun sükût düşmandır aşka
Nasırlı ellerinle yüreğini aklarken
Baktın gönül sesinin tınısı çıkar başka
Kaç asır geçti bilmem vuslatını beklerken
Mayınlı yollarında ölümümü koklarken
Şimdi diyorsundur ki gölgenle yakamdan düş
Ah bir anlasan yârim aşk bana en güzel düş




Zifiri karanlıkta sıtmaya tutulmuşum
Titrek gece lambası ısıtmıyor gecemi
Esaret tayfasına gönülden katılmışım
Korku dolu gözlerim kilitlerken hecemi
Baksana ne haldeyim yüksekten atılmışım
İki kuruşluk aşka kelepir satılmışım
En güzel yıllarımda elemle doldu yaşım
Kurunun yanındayken kor gibi yanan yaşım




Esir kalp durağında beklerim özgürlüğü
Gelen geçen araçlar görmez, es geçer beni
Korkutmaz ki sevdayı kalp sesimin gürlüğü
Sırılsıklam bırakıp hızla çürütür teni
Bolluğu bilmem aşkta kabul ettim darlığı
Gözlerim görmez olmuş sır bilmişim körlüğü
Engelli bedenimde ışık, nefes ve yârsın
Bazen de kenarında can çekiştiğim yarsın




Gök gürler, yer ağlar mı evren de tutar mı yas
Kalkar mı cenazemiz dua eden olur mu
İşitilir mi dersin kefenden gürleyen ses
Ruh çıkarken arşa beden öksüz kalır mı
Anladım ki harammış fani dünyada nefes
Hayat sandığımızmış zincirlendiğim kafes
Unuttuk kendimizi derin hülyaya daldık
Sonra keder denilen derin ummana daldık







Seda YÜKLER