Biz ki
Kucaklarız tüm insanlığı
karıştırırken ceplerindeki hayalleri
Livaneli şarkılarına bırakırız özgürlüğü


Nazım’ı anımsarız arasıra
"Ben de çok yorgunum Usta
beni o şiire götüremezsin"


Bilmez madenci
satılacağını emeğinin
bir oy pusulasına
İner miydi yoksa kara ölümün diyarına

...

Biz ki
Hamalın sırtında taşırız
kabullenemediğimiz tüm kibrimizi
yorgunluğuna sırıtırız
silerken alnından terini


En çok duvarlarda yaparız devrimi
ve en çok
şehit haberlerinde hatırlarız milliyeti


Ama hatırlamayız
babaannelerimizin başını örttüğünü
Seyrederken mini eteklinin bacaklarını
-düşleriz göğüs uçlarını-
Bu yüzden sevmeyiz
genç kızın masum türbanını

...

Biz ki
Namazlar kılarız göstermelik
Ne de çabuk unuturuz cami çıkışı
Muhammed’in Abdüluzza’ya
elini kaç kez uzattığını


En çok biz kurcalarız
Fahişenin amel defterini
bırakırken eline vizite ücretini


Kazanç sanarız kaybettiklerimizi
Hop dur orada!
Biliyorum ben bu hikayeyi

...

"Günü gelir dağa çıkarım
Yıldızlardan şiir çekerim"


Ve en çok beni üşütür
Kızıl karanfillerin gölgeleri
Çok da sevmezler aslında
Ben gibi putperestleri...