gel keşişin ak saçları milim milim erimeden
yad oluşlarım toplanır, toplamı bir berin eder
gözümde göz yaşlarım gözlerinden beri. Neden?
terleyen alnıma elin ten, derin terime ten.

damla kanım boca oldu yün halımın desenine
tabanlarımın gün ahı, gün aşırı gül desenin el
yığıldığım her anın mimarısın vesselam
yitik cismim tenim, kokum, göz yaşlarım ve senin el

birikmiş her eyvallahı sağlamaya yarar adın
yokluğun var senin yok olduğun an yarar adıl
gün döktüm yıl döktüm toz toprağına
yine de gözbebeğimle büyümene bi an için yaramadı

yoluma taş ol, gözlerime göz yaşını ısmarla
ruhumu daraltıp durur ardı sıra ısrarlar
beni benimle bensiz olan her insanla gömdüm
çünkü yoksun ve samimiyetim azalmakta hırs arla

kayıp giden soğuk bir ben, donuk bir adam
mimiklerimin mental hali boşluğun, boğuk bir ada
kızılcıklar içtim her gün ellerinden
bu mısra canın, canına can ısmarlayan soğuk biradan

yool, karanlık tek başıma neden ?
çektilenler birer bedeel...
(yalnız, yürümekten sıkıldım artık)
zoor, tükenmiş nutkundayım
gök yüzüm, ufkum kayııp...
(yalnız, düşünmekten yoruldum artık)


ve ateşledin pis şişemin bezlerini çakmağım
yanıp küllerimle bezedim köşe bucak çatlağı
rahat ettirmekten öte bir hayalim yoktu
oysa gönlümde de yata bilirdin çakmağımı çakmayıp

astarımda renklerini kayıp eden failim
suçlu olsan ele vermez failün mefaili
ne ateş kaldı seni yakacak ne güneşim var
ne sahilim dalgana ne umursarım faili

yalnızlığa yalnız kazandıracağım her daim
dolu dolu boşluğumun her zerresi hercai
gel zaman , git zaman, zaman zaman
acı veriyorsun, acıya her daim, hem dahil.



yakarım soluk benzini, erimene muhtacım
damla, yüzüme renk gelsin taksın ruh tacı
dökülelim sırma saçından omuzlarına
sakarya bir ömür yolcun, şu koca fırat duacın

arındım ben tamamen eski sen ve senden
sen sevsende olur artık sevmesende
başı boş, ağzı bozuk dersen, ben;
bir senden ibaretim bilsin sersemler...


//Nârdanadam.