Zeminsiz kurulan hayallerin arazisinde
En kazı bulundu yüreğimin hırpalanmış yanı
Sanki kirlenmemişti dünya döndükçe kendi yönünde



Topraktan medet umar insan yeşerir doğa, yeşerir hayat
Sonunda bağrına sıkıca alıp sarsa da



Sevmeye örgütlenmiş yüreklerde firar olur, yanmaya yakmaya yol alan
Ahtı büyük olsa da yaşanmışlıkların, susmaz kemiği olmayan dil
Alır başını gider anlamlı anlamsız ne varsa, içi yakan



Çocuk olmaktan vazgeçip, büyümekti en büyük günah
Karanlığın karmaşasında düğüm düğüm saran



Kaç mevsim eskitir insan, kaç bahar kışa kaç kış bahara uğrar
Seçmece değil ki hayatın renkleri, en mavisinden en beyazına
Belki de hiç beklenmedik zindan karasına
Fiyatı biçilmiş ömrün satır başlığı dünden belli midir ?



Al takke ver külah dünya
Senden ne çok alacaklı bu ömrün engebesi
Haykırdıkça duyulmaz ki insanın sesi
Gönül sevdanın yolunda hep gazi

s.ç