Kalemi kırdım bugün, sus verdim sensizliğe
Efkar busesi ile kandırdı beni vuslat
Alıştın biliyorum, mest oldun bensizliğe
Zil zurna sarhoş etti, aldattı seni vuslat




Bilsen, kin kustu sabah her yer nasıl karanlık
Gülsen, doğar mı güneş olur yer gök aydınlık
Gelsen, geri gelir mi kaybettiğim kadınlık
Çilekeş günlerimde eritti teni vuslat




Hasretin ellerinde kirletirken maziyi
İzledim hayat denen çetrefilli diziyi
Kötüye esir oldum, unuttum ben iyiyi
İçime dökülürken akıtmaz kanı vuslat




Yokluğun çıkmazında yolum düşer gaflete
Görünce sevenleri kapılırım haslete
Yanarken alev alev kinlenirim hasrete
Gelmeyince bir türlü, hazırlar sonu vuslat




Baksan, mutluluk büyür sıcacık ellerinde
Aksan, nasıl çağlarsın gönlümün sellerinde
Yaksan, tutuşur sözler kalemin tellerinde
Hayalleri yok eder, yaşatır “an”ı vuslat










Şiirimi güne taşıyan seçki kuruluna ve okumaya değer gören bütün gönül dostlarıma teşekkür ediyorum...