Beni Tutmasalar Dalgadan Daha Gariptim



kuşların sesi ağrıtıyor yolu
gümüş bir evden çıkıyorum mavi solungaçlı bakış ile
kestirmişim aklımı -böyle iyi- insana dönmüşüm; onlara göre!
soluğumda karanfil ürpertisi, eskiden kalma
yeninin icraatı tutsak köle ve-lespit
soyunarak bu koskoca evde
toz sorgulu hatırlar geçmişim.

"akıl, namustur bir kere
söz verir
söz akıldır bir kere öncesinde namus gelir
namus, sözün akla verdiği kalptir
akıldan önce insanlık gelir"

ıı.

yağmuru kim çıkartmış başımıza
yaprağın kımıldadığı günü hangimiz hatırlar ki?
şekline geçerse su, hacim midir suçlu
yoksa sıvalanan bir ölümün
soluk duvarlarımıdır içimdeki kuytu.

bilsem- anneme üç kere söylerim
çünkü üç kudrettir
üçe kadar sayıp atlarsın bir kadının en destekli yerine
bir öpersin, iki gülersin, üç sinersin
sen de güzelsin
ey
şiir
şirk koş bu gece aşk elbiseme!

ritmini tutturmalı nabzın
kan gidecekse kösnümüş bir geçmişe
sevişmeden önce sevişmeye başlamalı
yoksa zaman yetişmez gerçeğe
sokağın dövülmüşlüğüne ağlar bir çocuk yıllarca
yıllarca içinde babasının tuzağı
yetimane, tımarane, hastane
sıralamayı yanlış yapar bir orospu
önce sakızı mı yutacak dölü mü
aynaya geçer insan güzelse pisliğe- yüzerse içinde
yüzlerin, ki yüzler akıldan kiralık kerane(!)


kavga mı kaygı mı ağır?
şimdi oturup beslemeli çiçeği
doğmamış bir güne
gecikerek yaslanmış, yaşlı bir
tehirdir her sevgili, günden güne


güneşin kara yazısını gördüm
şerittir her çocuk güzele.

Kuşların sesi ağrıtıyor yolu
Düşten leke.





Payanda