11
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1192
Okunma

Adis
elma benim adım,
masanın üstünde perşembe akşamları durmakla mükellefim
yivlerimden geçen karıncaların isimlerini kapıdan
ya da küfnerken hayata benzeyişimle bilinirim
kapı benim adım,
girişim içerisinde dünya’nın yanığı
birçok açılıma dank edilmiş ciğerlerimle
kapanır- bir açılırım
denize deniz dökmüş kanamışlar, bana söylenmiş bir türküdür
masa benim adım,
üzerime paslı köylerden ekmekler alırım
yahut bir kalem sıkıştırır cebine
kâğıt ısmarlarım- oturun karşıma
otururken çok düşünceli bu adam
ölümle konuşuyla- tanrıya ait imzasıyla
şafak benim adım,
âşığım kavgalara, savaşlara tanığım içimde
veya ince bir beyaz papatya sesiyle- falıyla
kendimi kendime kandırırım
barışlar yaşarım
güvercin ayakizleriyle göğsümde
uçmak isterim sevdiğimin gözlerine- orada konmak
hiç kalkmamaktır yazdıklarım
ölümü sevmem, ölenleri severim
yaşamayı bilmem, yaşarken tükenirim
elma gülümsemiş, masa çürümüş, şafak ölmüş
haberiniz olsun bayankuş!
Payanda
5.0
100% (22)