Zümrüt Yeşili -İkra (1)

Zaman aşımına uğrayıp el değiştirmiş gibisi
Beni uykusuzlukla yoğurduğun gözlerinmiş gibi sil
Yazıp çizdiğim yakıp yıktığım
Dönüp, ’’ardıma baktığım’’ tıpkı geçmişte ki gibisin

Yolumdayım, kolum hariç her şeyimi kolla
Kol kola adımlayıp hıfz ettiğimiz yollar
Kalemi zümrüt yeşili mürekkebe doladım
Tükenir elbet, ölüm celbet nazarımı solla

Tükenir, kalem dahil ölüm dahi tükenir
Yemin olsun göz yaşına tüm cihanı bükerim
Sulhu benimsedim, elif misali amma
Gazam mübarekse o an yazın biter güz erir

Bununla birlikte telaş alır tabibi
Tabib neylesin yokken maşuğunun habibi
Habibim! marhemet et vardır bir oluru
Olur dünyan derya misal ne çıkarsa nasibin.

Kulaçladım, her fiiliyatta derinlere
Basınç arttıkça sinir uçlarımda gerilmeler
Yumruklarımda iki zifir birikir
Biri gaflet biri kin, başaramazsın yerinmeden.

Der ki sinirlenme bir kapanır bir açılır
Anahtarımla birlikte sömürdün bakış açımı
Yuttun piyangomu midende yüzdür amma
Alırım geri tahmin et derisini yüzdüm kaçının

Hayır, asla cani değilim
Neden içini dökerken şair aşka değinir
Sahi yok mudur bunun başka yolu, misal
Değil midir kin kusmak içini dökmek değimi?

Biliyorum, tanıyamıyorsun aşkını
Merhaba yeni bi ben en az senin kadar şaşkınım
Doğru taşkınım bu saat çatacak yer arıyorum
Birazda detaycı bak kırk yarar yararsız şaş kılı

Üzgünüm, bu iğrençliği sindiremem
Dileğim omzundan dünya yükü bir ömür indireme
Öyle hayret edercesine bakma, sende farkındasın
Hatırlıyorum izlediğin yol ’’çöktüğü an bindir hemen’’

Oldu farz et. Çakaldan ne farkın kaldı?
Elinde üç kuruş sabi hakkı inan donup kaldım
Bu sen değilsin ! demek gelmiyor içimden
Gamzene gebe her gülüşümü kürtaj ile aldım

Dedim ya gelmiyorsun içimden
İçim dünden kalma her gün farklı biçimde
Eşsiz ziynetin envaına sahibim
Bir sen yoksun sahip velhasıl bi hiçim ben

"Esselatu hayrun minen nevm" // Zümrüt Yeşili -İkra (1) - NÂRDANADAM.