parmak uçlarımla dokunduğum ...
ve meşale gibi taşıdığım aklımda
toprağı ısıtmak
ve içime çekmek için kışın üzüntüsünü
şiirimin kelimeleri yok
ve kuşların çocuğum


suyun akış hızıyla ellerimde oynayan kalem
teninde akan kan
kuşların matemini çalıyorken
kanat çırpıyor bir şehre doğru ....
Kışın yağan karı sofralarımızı doldurduğu zaman


Süper bir gecenin çevrelediği ev
Canavar isimli şey
Ve yağmurlu geceleri seviyorsa eğer
Çocuğum, çocuğum
çarşamba sokaklarını
Ve değil seyirci sonsuz litaniysen
Rüzgar ölü yapraklarda
Büyüyen bir sanat
Bağır sende, çocuğum


Aydınlık seviyorsan
Çocuğum, çocuğum
Bir gece yarısı yüzebilirsin
Büyük bir okyanusta
Eğer günah seviyorsan
Gölette yansıması gölgenin
yakınında, her zaman eski arkadaşın baban!


Gece çöktüğünde göğe küfrediyorsan
Çocuğum, çocuğum
Eğer mezarları yeşertemiyorsan
Eksik olanları anımsamak dışında
Eger savaştan korkuyorsan
Ve göklerden, çok büyük, diye
Ve gölgene konuşuyorsan
Ara sıra
hem savaş hemde seviş çocuğum


Med cezir seviyorsan
Çocuğum, çocuğum
Terasta güneşin
Ve rüzgarın kanatlarındaki ay
izlerini kaybediyorsak da bazen
hemen ilkbaharda senin
ve hayat aşıyorsa seni
sende boş ver hayatı çocuğum



Bu senin hatan değil ;
Mirasın
Ve daha kötü olacak
benim yaşıma geldiğin zaman
senin hatan değil
Bu senin etin, kanın
idare edeceksin artık
yada boşver çocuğum




Eğer isimleri unutuyorsan
Adresleri ve yaşları
Ama asla yüzleri
Bir ses, bir söz, bir köz
Eğer iyi olanı seviyorsan
Ve serap görebiliyorsan hala
Fırtına geldiğinde
Kendine sığınıyorsan


Ekşi seylerden hoşlanıyorsan
Ve tüm beyaz kışlardan
Ve son bardakların
Ürküten gizemleri
Ve toprağı koklamayı seviyorsan
Çıldırırken volkanları
Ve yüksekten korkuyorsan
Boşalt içini sende, çocuğum


Hep önce gitmek istiyorsan
çocuğum
O’ uyanmadan önce
Yarı yolda bırakır diye önce
Yüregi çalkantılı bin yıllık bakışları
Uyumaktan korkuyorsan akşam üzeri
Ve zaman geçiyorsa oysa
sonbahar lâl seviyorsa mesela
ve mükemmel kırmızı kandan besleniyorsa

kalabalıklardan korkuyorsan ve dayanıyorsan insanlara
ideallerin hırpalanıyor, ufalanıyorsa
yirminci yaşın akşamında
ve hiç bir şey planladıgın gibi gitmiyorsa hala
bir taş gibi hissediyorsan yuvarlanan
olsun, sende yuvarlan çocuğum