ABDESTSİZ ISIRIK

Tunç-demir hayallerden
Toprağa müştak susuz yakarı
Üç-beş hesap iliğinde geçirilen
Ziyânı örtük ömrün dönüşsüz in/kârı

Süslü yalnızlıklara inkılâbı aşkın
Darağıcında sömürüler...
Asıp asıp mısraları gırtlağından
Bir uçurumdan arta kalan embesil dönüşümler

Cam b/oyalı, al kakmalı heveslerde
Bir niyetin en hain en hâkir duruşu
Ne kadar tırnaklansa da ötesi
Kaç asır uyur ki, Deccalın o kansız uykusu?..

Dışarıda manzarasız resim
Pazar pazar sipariş tutkular
Göz közü görmez...
Değişir bir çırpıda hem alınan hem verilen.
Ah! Ne kadar da korunaksız
Peçesini bir avluda sessizce terk eden...

Dam altına üç kambur nasip sürükler bir ata
İlki usulca p/eşine takılır
Kopmaya hazır bileklerince.
Oğulca bilenip ardına teperken diğeri
Asılı kalır tüm hükümler
F/ezanın sonsuz pençelerinde.

Bir kalp ki;
Kül yağmuru yangınlara sunulu
Göğsünde kızışan lavlarla fokur fokur
Söyle Şairim!
Suya kazınmıyorsa ilham
Aşkı bağrından kim d/okur?..

Nice kıtalara hükmetmiş sevginin vahyi
Tek dizede kurşuna dizilir her akşam sere serpe
Makaslanıp saygıyla kemikleşmiş bağı
Bi/r/linçaltına gömülür
Hıyanetin o kahrolası sessizliğince.

Cakası sökmez talihin bu mayasız kavgada
Parçalanmış yarada ölesiye hayat arasa da cesur soluklar
Farz kılındı diriliş...
Varsın son nefeste
Kahkahalansın mumyalanmış inançlar.

Zehirli kanlarla yıkanan
Abdestsiz ısırık...
Buz tutmuş teneşirde boylu boyunca.
Hangi morgda saklanır umutlar
Ritmik veballer, kalplerde unutulunca?..

Yol bozuk
Dağlar engerekli
Az ötede kırgıbayırlar
Artık iştahsız çöl için bile
Çalmıyor o kadim şarkıyı yağmurlar.

Ne perdeler çekilir
Gökyüzünden toprağın buruşmuş tenine
Yırtılır her seferinde örtüsü Ademle Havva’nın.
Bekâretini bozduruyorsa dünden kalanlar
Yüzüne kim bakar yarına uzananların?..

Sefildir sefirin korkunç cehâleti
Bütün nehirleri açsan ne fayda;
Kırılınca camlar yığın yığın
Rezilce kapanır ayaklara o mağrur ayna.

Bulanık kavanozlarda yüzen kırılgan rüyalar
Dalgası bile yok
Bir gerçeği kıyıya vuracak.
Bağırsa seller çırılçıplak
O korkunç enkazı
Tutup kim paçasından kurtaracak?..

Sil baştan unutmaya
Milâdını ihanetin
Nice formatlar atılır zihnin dehlizlerine.
Sayısız çeldiriciler denendi mi kör-topal
Nihâi "ölüm" giyilir, cennetin ters dönmüş önsözüne.

Bu ironi
Bu bulanık teori
Her çığlıkta uyutulan
O limitsiz, kâbus melodi...
Sökmeden şafaklar
Uykudayken daha
Sabahı boğdursa da geceler
Maskelenmiş niyetlerine.
Bir kalem daha tutuşturup
Yakar güneşi yine yazan
Yıldızlar hiç sönmesin diye...

(Sezgin Karadağ)
_____________