Gözüme soktuğun bu rezil sahneyi
Kör kalemimle orta yerinden doğrayıp
Bütün korkaklıkları ayaklarımın altına alarak
Sözümü gere gere
Hakkını vere vere
Alkış tutmaz dizelerimde
Acıya meydan çatılmış şecaatimle geldim...

Ruhunu kuşatan kangren yalnızlıklarda
Fırsat bilip her gece beynini kurşunlayan
Ve acımadan kederini kuşatan fosil sevdaları
Olmasa da sözlerinin önünde
Tutup çarpık duygularından
Hüznü kabarmış tavanlara asıp da geldim...

Kardeş etine tenezzül leş yiyicileri
Hasede el uzatıp
Utanmadan muhabbet dilenenleri
Bir y/alana bir yalan kampanyalarında
Birbirlerinin umutlarını ezebilecek kadar
Örümcek kafalı bunamışların
Boyuna posuna aldırmadan
Bütün öfkemi salgılayıp
Şaşkın bilinçlerine tükürüp de geldim...

Gönül hakkına kurt karışmış sofralardan
Nimet bilmeyen müsrif günahlardan
Alçakça gurura sarılıp
‘Ekmeğini ben yarattım!...’ lardan
Emek görmez
Hal duymazlardan
İki sözü ilikleyince
Marifet bilip
Adam sıfatıyla dolaşan
Suni hükümdarlıklardan geldim...

Kavga dövüş sevda oyunlarından
Dört mevsim ekşimiş baharlardan
‘Bir tanem!...’ deyince
Bin taneye dağılan zavallılıklardan
Hıncımı eze eze
Delirmiş öfkemi dize dize
Güneşe sinmiş bu karanlığı
Gök/yüzünden söküp de geldim...

Üç kuruşluk kösnül hislerin
Nefsi kaymış hevesiyle
Ağzı açık gözlerin
Salya sümük rezilliğiyle
Yudumlamak dururken helali
Haram kusan zelil beyinciklerle
‘Nerden baksan tutarsızlık...’ eriyişinde
Her harfini giyinip
Bütün yangınlardan soyunup da geldim...

Kan uykusu kâbuslarda
Kasım kasım kasılırken düşlerim
Ne yana dönsem
Ömrüme hançer hasretim...
Hınç kuşanıp göğsü çatlak duvarlara
İçimi yontan
Ve kanımı doğrayan yokluğuna
Beynimi vura vura
Beni vurduğun sılada
Her hücresi yırtık paramparça yaralarımla geldim...

Kalk, n’olur Ustam!
‘Gel’ dedin.
Geldim işte ey nefesi yorgun sevdam!
Asırlardır can alan
Canı canana vurdurtan
Yetmezmiş gibi
Adam’ın Havva’sını boğazlayan
Cehennem yangını bir acıyla
Sineme yasladığın başına
Baş verip hain bir Kerbela’da
Gövdeyi götürürken sinsi zulüm
Toplanmadan daha damarlarımdaki bu ağır hasar
Meccanen...
Aşk’a karar karar
Olsa da bir ömür pahasına
Ecele inat...
Bürünüp iyisinden bir vefa
Hem de cefa cefa
Her gece vurulduğum
Bu binbir surat tenhada
Renk renk umutlar filizlenip
Yeniden dirileceğim bir tek O/Nur’a geldim...