Bi ton pis hayal tutuklu kaldı mazgallara
Şu yağmur semaya risk, ayan havadan haz al dayan
Birikmekten öte, farklı bir şey bu.
Farklı bir şey duy sana yazılanlardan haz alma, yan.

Yandık dediysek de hakta palazlanmadık ki
Amma aşkın ferinden yar, topyekûn harazlamış kin.
Ciğer olmuş pare pare, gerek yaram hare yaren
Ahsen misal gözlerinden nur değil kalayladık kir

Ve belki tükenmedim bahsim, tükendi gönlün nakdi
Muhakkak olan ölüm haktır, tükendi ömr-ü takvim
Bunca pisliğe bulanmışken, bıçak kemiğe dayanmışken
Gözüm özüne sulanmışken ipek tenin süzülme vakti.

Söken şafağa anlam katar özlemin katran karası
Ebru’ya lütuf olan zifiri hattan karasın
Kayboldum gözlerinin hoyrat keşmekeşesinde
Şimdi bırak da şu aciz gönül dümenine kaptan arasın.

Uğruna tutuşmuş sahifeler her yan veryansın
Her kıvılcımda gözlerinin bebeklerine ben yansır
Güneşe tama nedir bilmem kameri şah eyledigim günden
Bu yana koltuğumda kelle , gözlerimde fer yan sır.

Her malumatın ahirinde biraz araftasın
Bu maruzatın evvelin de bi naz, paraf nasıl ?
Belki deva, mevcuda hacet kulli bela
Şu aczin gerdiği göğüse beyan hayattasın.

Ömre hükmeden şu gözlerinde korku fayı
Ben geç kaldım sana, yaşlarım mürekkep kuytu rayım
Çıkarım yoldan elbet bir gün saparım sapağına
Sade uyku lazım bize ölüm, uyku misal.. Uykudayım.

Ateşin buzdan maşasına içler acısı vedası
Her cerihama, bin bir türlü zayiata devasın
Kayan ömrün penceresine yaldız oldum
Ben sen oldum ya gayri bu safın boynuna feda sır