Kalabalık bir kazanda ayaklanmıştık
Kötü kokuya dayanamazken
Etten kemikten “insanlar” dık artık

Yıllardır saklanıyorum
Örümcek ağlarından geçilmez bir sandalyenin bacakları arasında




Haydi sobele artık





Devrim arabaları geçti gözlerimin kör yanından
Hızları öyle komikti ki

Kaplumbağaların boyunlarına derece sıkıştırdım
Hızlanabilecek en son hayvanlardı bile bile

Durup dururken
Özgürlük diye seyirdi tüm anahtarlar ellerimde
Büyüdükten sonra ölüm ateşini ilk gördüğüm yaylaya çıktım


Hepsi kül
Hepsi ateş artığı ayaklarımın dibinde



İnançlarımızın ütopik namazları kılınırken
Paris’te şarap içiyordu ruhlarımız
Reklamın en iyi yapıldığı
Ülkemin dibinden geçemeyeceği kulede
Hard rock dinliyordu yeni yetmeler
Papazlar tanrı olduklarını ilan ediyordu



Papaz şarap
Papaz şarap iç
Çok iyi iç
Pek iyi iç



“Ey kardeşim sen cücesin
Hiçbir cüce tanrıyla yan yana gelemez”


Buyur pantolon paçalarını sıva
Günah denizine sok ayaklarını
Serin bak dünyaya



Boyumuz yetmiyordu bulutlara
Aşağıya bakıyorduk
Pamuk tarlalarında Hatice teyzeler pişiyordu üç kuruş için
Ayran içiyordu evlatlarımız coca cola yerine kristal olmadığı zamanlarda


“Rüyalarınızı evrende saklıyorum
Günü gelince yüzlerinize vuracağım”



Oysaki biz rüya görmüyorduk
O bizi görüyordu
Kimdi yaratık

Kurduğumuz düşler dahi ucu ucuna yetiyordu bizim
Kardeşim harçlığını istiyordu ben onu öpüyordum

Ellerimde kitaplar
Yanılgılar
Boş umutlar kalıyordu her yüzüme kapanan kapıda

Zindan tünellerinden geçerken
Güney dönüşü adlı romanıma başlamıştım
Ağır mürekkep kokuları kulak altıma dolunca
Artık hep yayılacaktı oradan biliyordum hızla uzaklaşıyordum


“Ben fikir de akılda verdim
Kullanacak olan sensin cücem”



Yanlış zamanlarda yaşıyorduk
Özel hastaneler dolup taşıyordu
Sefillerden fırlayan adam acilin kapısında kemik yalıyordu
İnançlarıyla çelişen tüm büyüklere mavi kod diyordum
Morg girişindeki ağır kokuları hiçbir yazgıcı yazamıyordu
Resmedilemeyen açlık sırtına çocukları alırken
Ben Karun çocuklarına kısık sesimle masal okuyordum



“Şimdi dans et cücem
Kadınları ikinci plana neden attım sanıyorsun”


Kudurmuş nehirlerden taş çalarak dans ettik
Bir mememizden tanrı bir mememizden kimliksizliğimiz emdi
Kısalan eteklerimiz günahlarımızı simgeledi


Son kez utanıyorum etimden kemiğimden
Yaşamın kutsallığını öldürmek adına ateşleyen tüm parmaklara başkaldırıyorum











Bizi yaratmadığınız gibi
Öldüremezsiniz