kınalı kundağım kaçmış
tenim silik
göz desen çukur halde şimdilik
yedi ay kaldı tahliyeme
ilk insan değilim belki ama muştu ekildi toprağıma



rahim dar
kas katı kesildi ince omurgam
bir gün
leylek masalları asılacak kara tahtama
oyuncak askerler
pembe papuçlu şekerler
ve
tarhana çorbam dolacak tasıma
bir içesim gelecek
bir daha hiç gitmeyecek



dünya bekle
göbek bağım elbet kopacak
fetus ismi latin babadan kalma
ne miras ama
mesaim bitsin rab doğasım geldi



ölüm soğuk
üç vakte kadar soluyacak ruh
eşgali belli olmayan tıbbi teşkilatlar gömecek beni
oysa
yarı çapım kadardı elleri
kanlı eldivenleri
kaypak suretleri avutacak annemi



istem dışı bir gidiş bu
zorla işgal edildi zardan çekirdeğim
hayatın mayası bozuk nedir ki nefesim
kaç okka eder benliğim
hadi kesin damarı
yalnız üstü açık kalsın ömrün



mezarım yok
kefen atık torbası
sanki
son moda cani defilesi










tik
tak saat doldu
selam verme zamanı ahirete
o gün gelirse
ve biz rastlarsak
ahdım olsun üzülme anne...













lamour