Dünyayı dinlerken
Zamanın sesini duydum

Bu gece yine büyüdüm.


bu gece çok büyüdüm
daha yakından bak bana Tanrım
kimdim

sessizce uzakları koklarken
anın anında
neredeydim

ben sevmem ki eylülleri

evine dön çocukluğum...




ama gözünü bir saniye dahi yummadan
yine parklardan geç ve aşklardan
ateş çağımın anılarından geç
boş bir mektubun izlerinden
hala uzlaşamadığım gizlerimden geç
telaşı olmayan tüm şarkıları dinleyerek
yanık türküleri üfleyerek geç
üstünü çizdiğim insanlara bağışlama tozu serperek geç
dans ettiğim beylerin yanından suda sekermiş gibi geç


ayaz mı ayaz haykırışlarımdan
zararı karşılanmış öfkelerimden
esmer kız bulaştırdığım sevişmelerimden geç
üfledim söndü karanlığa karışanlardan
hortum olduğumu bilmeden ödün verdiklerimden geç

insanı parçalara ayıran bir bekleyişten
kıyısından döndüğüm uçurumlardan
ölmemek için ölümün öyküsünden geç



çarpışalım mı
sen giderken ben dönüyordum
karanlığım ve neşem
bak gözlerime
ağzımı bile açmadan anlatayım sana
aradığın ne

henüz erimeden gök
henüz törpülenmeden yaşam
henüz imlenmeden şiir

tenimden sıyrılmadan nefesim
çırılçıplak eğil ve suya bak
cellat melek ve bekçi
içini arayan bir aynanın
şüpheli susuşları her biri

Tanrıdan merhamet dileyerek geç..