15
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1492
Okunma
Nisan artığı bir gün!
Sobeledi mart k/arası sabahı
Zemzem içmiş toprağın çatlamış dudağı
Buhurlaşırken güneşin ciğerlerinde
Tut ki! kar yağdı düştü yüreğe
Beli bükük yılgınlıklar yağıyordu yaprağın avuçlarına
Çamur kokan sokaklarda cebelleşiyordu kaldırımlar
Köşe başında titreyen “Mırnav” ayırıp gözlerini yerden
Esneyip aç nefesinden sevgiye
Kuyruk sallamak işveli kanı kuduran gençliğe
Olmadı!
Gün kesiği takvim şafağı
Yırtar bağrını her gecen ömrün
Filesinden dökülmüştü yıllar
Geçtiği her adım arası yoksunluk
Ve geçit vermiyordu sarp kayalıklar
Bir yudum suda hapsolmuşluk!
Körebe yortusuyla akıtırken gençliği
Tut ki, gözü “hiç” açılmadı yılların ağzı
Ebem damı yaptı kumdan çatısı dünyanın
Ve seyrek öptü mutluluk dudak arası
Ondan mı?kabuk bağlar anıların.!
Heyhat!
Çiftesi pek güçlü hızlı esen rüzgârın
Yakıp kavurdu kalburda kalmayan yıllar
Tımar mevsimi geçti şahlandı sonbahar
El kiri akıtırken sabun köpüğü sularda
Tut ki! Hiç içmedin ecel şerbeti
Tut ki, hiç doğmadın
Tut ki, hiç sevmedin
Tut ki, hiç yaşamadın
-Bir avuç toprakta kaldı adın-
Ümmü AŞCI
(ÜMA)
5.0
100% (19)