Doluşmaya hazır boşluklarda kırılan ruhların ezgisi
Hipnoz edilmiş ağaçların yankısında duyulurken
Si bemol ertesinde son keredir bükülüşünüz


Umuda siyah olsun
Umarsızlığa siyah

../


Ayaklı denizlerin kolsuz devriyesi bu açılan sularda / dilsiz
Tükürdüğüm şarkıma ışık tutmayın / kusarsınız


Kırmızıya isyandır bu
Her daim akan/ akacak olan



-I-

Gün Batımı Tanrıçası

Turuncu süpürgene susup binen çocuklardandım bin yıl önce
Görmeyi yemiş gözlerime kırmızı bulaşmadan
Yıldızlardan hikâyeler çalmadan
Küçük kalbim henüz deforme olmadan

/Sevişmeyle doğmamış bir gezegenden/

Çekiyor musunuz göz çukurlarıma boca edilmiş
Hüzün beneklerinin resimlerini
Kırmızının makineleri

Yılan figürlü perdelerini aç şimdi
İçimdeki tozlu pencerenin

Garip kakılışlarıma alkış duyurarak
Doldur Roma nın küllerini asılmaktaki kayıp ruhuma

Öylece doldur kumaştan karnımı
Ağrısına dayanacağım


-II-

Denizin tuzuna ihanet bekçileri akıştı; terleyen köprülerden
Garip ölüşler bocalarken körpe gün açışlarında

Hangi ağaçtık uzamış/ dikildiği gün eğilmiş yaşamın tınısına

Düşlerde kalmayan gizemi yutarak doğarken
İçindeki tapınağın rutubetli tek gözünde

Ne bir gezegen ne de boş bir yıldız
Ellerimden uzattığım/ kayıp kurşun çizmeli bir kız


../


/Gökyüzünden yaralı dudakları sökük melek/

Şimdi kes saçlarını çocuk katillerinin
Devşirme varlıklarını düğümle

Beyinlerinde atan kalplerinin damarlarını boşalttıktan sonra
Tüm fotoğraf makinelerinin soyunu tüket

En çok kırmızı çekmişleri
En çok ölümü resmetmişleri

/Ve insan olamadan öldürülenleri parlatmışları/



-III-


Mayınlı tarlanın korkuluğu

Gömülen iniltileri aydına çıkartırken
Tüm gezginlerin sağır kulaklarına temas etsin acıyan hislerin

Argo gemisinin elli beş küreğine önce balık sallayan
Argos a karışmamış mucizelerden
Payına düşeni tadarak yak kötülükleri
Ağzında ezdiğin gözyaşı şekerleriyle

Savaş başlığı takan tüm robot kesenleri
Kılıcını çokça bilemişleri / yok et

En çok kırmızı emmişleri
En çok ölümü tattırmışları

Durma yok et


-IV-

Çarpışan mavi sarp kaya eteklerinde
Uçuşan pembe sinekler
İnsan dölleri
Kara doğmuşlarınızı öldürdü / renklerinden tiksinip

Sizliğe karışamadan akın ettiler ötekiliğe
İlk ve son kez görebildikleri kareler içindeki yalın halleriyle

/Vakitsizliğin saydam merdiveninden tırmanmak gökmerdivenine
Uçuşlarda yanarken mi kanatlarından damlayan kor zihinleriyle/

Sen
Cehennemin yalnız ve sessiz meleği
Ezicileri yak şimdi/ bulut olmasın tüttükler
Pençeleri mor dişleri ödüllendirilmesin


Yak
En çok siyaha inmişleri
En çok kanat kıranları
Ve kırmızıya bulaşmış beyazlaşamamışları


-V-

Koynu kolları yanmış Dilsiz Şeytan

Ters ayaklarıyla tırmanacakken kalabalık gülüşlerin
Yeşil kasabamızın titrek ellerinden
Salık bir utanç gibi kusura kalışımıza / öl / duyamadan bir tekini

Kendin kadar kekele bizi
Çıplaklığımızda topla

En çok utanmamışlarımızı
En çok çocuk saklamışlarımızı
Kırmızı çiçeklerden taç yapmışlarımı / kekele


Amazonların dümeni güneye kıvrılırken
Aklımızın konuk çizerleri düştü kumdan kitaplara


-VI-

Her sabahın ayazında donan çiçekleri ısıtırken Ateşten Böcekler

İtaat etsin sancılı bir gecede söndürülmüşlere
O nlar bit atın çatlayışındaki tek göz

/ Dönen güne kapılmayı bekleyen kelebek kuşları/ özgür gökler bekleyin
Bizden bozma gerçeklerin kıyametine
Bakışlarınızı kondurup

Gecenin karasında doğan ay a değil
Doğmayan başka yıldızlara bakıp
Paspal kıyafetlerimiz içinde
Kokmuş derimizin yıldıran gözlerine aldırmadan

En çok kırmızı akmış nehirleri
Uzuv almış semaların mutsuz öykü seslerini
En çok çocuk öldürmüş kentlerin matem saatlerini gezin /


-VII-

Ve siz!
Mor rafyaların şeftali kokmuş Sancılı Lüleleri

Alnına bir kurşun peydahlanmış
Kırmızı rugan ayakkabılı küçük kızın ölüşüne kokup
Siyah kesme şeker paketlerini süsleyin


Bizi teğet geçen Nazar Boncukları
Mavinin akıl noksanlığında atıyoruz son güzelliğimizi köküyle

Umuda siyah / derken

Tozu beş karış uzamış bavul içinde ölmüş sevgilerle
Herhangi bir yalnızlığın çırptığı kanadındaki sesle

En çok yalnız öldürenleri
En çok kırmızı görenleri

Düğümlüyoruz çömelip beklediğimiz
Bir derenin yosunundaki gitmeme isteklerinde

Umuda siyah/ en çok ölümleri doğuranlar dünyası
Umuda siyah olsun / kırmızı kokan gezegenimizde






/...