dolunay sıyırıyor eteğini
yıldızlar artistik bakışın inceliğini biliyor sanki
bir kayış
tüm dileklerin edebi anlatımı
yazım hataları olsada gecede mühim olan aşk değil mi



sokağın girişinde bir kadın
tekeri kırık bavulun azmine yeniliyor
ıslak saçları yüzüne çarptıkça ağlıyor sinirden
ve yağmur inadına şiddetli
inadına hırçın
o an
eğik başı yere gömülüyor çıkmayacak şekilde
neden
niye ben tanrım söylevi dilin ucuna kusuyor



karşı binada yarım yamalak bir gölge çarpıyor gözüme
en fazla beş yaşında bir çocuk
elinde ki kalem sonuçsuz sorunları çözmeye çalışıyor
mum ışığının keskin dokusunda
kati fikrim geleceğin yazarı
yalnız silinirse tüm yazıları
ya dışlanırsa yaşamın balta girmemiş ormanında
işte o zaman üzülürüm
tanımadan



çekmecem beni gözetliyor
sarı kaplı eski püskü bir defter soluğumu içine alıyor
günlüğüm
dünüm bugünü anımsatır gibi sahici
tek fark dostların isimleri herkes yabancı şimdi
kumral kadın kimdi?
ya marketin şıpsevdi esmer güzeli
şuan yaşım kırk
ömrün yirmilik treni çoktan geçti



işte
dud ağacım sarardı
yemişi dişlerime kaçarken çıkmazdı haylaz
çaresiz sarılırdım yarım kürdana
o da ben vari
inatçı
kaçık bir hokkabaz



dün gece
sokağın yosması çaldı kapımı
bahanesiz aldım antre’nin soğuk boş taşlığına
kimliksiz sevişti
sorgusuz gelmişken neden açayım kapalı penceresini
duygulu boşaldı
kadın gibi kadın oldu ilk defa



hayat
ben şahı çoktan içtim ki
mata yer kalmadı...





lamour





Bu şiiri güne getiren Sayın Seçki Kurulu’na ve şiire zaman ayırıp onu okuyan, ona yorumla katkıda bulunan tüm edebiyat sevenlere saygı ve sevgiyle diyorum. Teşekkür ederim.