Yasir Bakışlı Adam

Yasir bakışlı bir adam
Gülü sustasından çıktığı gibi
Göğsüne çivileyip aşkı
Kefili olduğunda yüreğine
Kefenine bürünmüş demektir

Gül endamlı bir kadın
İrilterek sesini gölgesine doğru
Aşkın hafakanlarıyla boyanıp
Yürüttüğünde şiiri damardan
Aklın mevzisi düşmüş demektir

İki kere iki beş demekken
Suyun boğazını sıkan eller
Siftahsız bir merhaba ilmiğini
Göğün imbiklerinden söküp
Sipersizce yağacak demektir

Kalabalıklarda yalnız kalma
Kolaylığını tercihlendiğinde sabi
Asil ama uzak bir mesafeden
Karanfil kokan yazgılı duasını
Gün ortasına salacak demektir

Öküz öldü bitti ortaklık derken
Işıksız sözcükleri ağızlayan öfke
Yerini yurdunu terkettiği gibi
Cami avlusunda ölüp öldüreni
Alnından vurup diriltecek demektir

Saklanmasın diye melekleri hayatın
Yüreğiyle adananlar saf tuttup
Sözleri hayata göz olanlar baktığında
Bir baştan bir başa iyileştirmek adına
İyilik harekatı başlatılmış demektir

Yokuşu söken mütefekkirin fikriyle
Soluklanan zahid ilk adımı vurup
Sancılanan karanlığın en koyuluğuna
Cennet kelimeleri sayhaladığında
Şahit olmak zamanı gelmiş demektir