Bir şarkı söyle bir kadın ve İzmir
Çocukluğundan kalan eski bir fotoğraf gibi
Bütün terk edenlerin mecburen gülümsediği
Ve öpüş ve ağla işte ne anladıysan bu aşktan
Sonra de ki gidiyorum
(Bütün gidenler gibi)



Boğaz pastili, sigara, votka ve maviler söyledim bize
Hani Karadeniz’de hani küçükken hani severken çok
Diyeceğim ki en çok O’nu özledim
(Eğer kırılmazsan sen...)
Dokunsun bu gece bize bu kıyı dursun yaralarımızda
Kafamız iyiyken sanki daha büyükmüş bu şehir
Ve Şubat’lar daha sıcak senin yanında.



Artık inanmıyorum düşlere çünkü her yerim çok acıyor
Bütün bitki çaylarının bütün çiçeklerin Allah belasını...
Bir sabah uyanırsın ah efendim güzel giyimli adamlarınla
Bir sabah öpersin dudaklarından
(Allah belanızı...)



Votkaya halı döktüm ve masaya şiir ben çok kötüyüm
Bütün kalemlerden bütün kağıtlardan özür dilerim
Lütfen ya böyle olsun istemezmiş kimse büyük yalan
Büyük yalan bir gece beni öptüğün
(Aşklarınızın Allah belasını versin!)



Bir şarkı söyle bir kadın ve İzmir
Sarhoşsan kardeşim içki sofralarında
Bir maç sonrası Cimbombommmm ! diye bağırsana
Hep aşka ölü bir tarafımızdan
Hep o yaralarımızdan öpüyorum bizi kardeşim.






kıyıdaki adam