Ben nereden geliyorum
Söyleyebilir miyim?

İlk harfi ölü
Kadın isimlerinden geliyorum.
Kül ve kırağının zorunlu savaşından...


-Alışırsın
Acı karanfil tadına döner bir gün
İç kanamaların.
Terk ettiğin menekşelerini seversin yine
Adam gibi ağlarsın
Bağıra bağıra!-
Eylül camına buğu yapan
Annesiz çocuk ağızlarından geliyorum.


Senin asla göremeyeceğin bir yerden geliyorum.
Bu yüzden titriyor ellerim
Kirpiklerim bir ayak sesinden...
Sen sustukça artıyor korkum.
Yüzü soğuk Şubat kadınlarının
Hiç gelmeyecek bir adamı beklediği
Yeşil duvar önlerinden geliyorum.


"Sakın ağlama biz buradayız şimdi."
Balkonunda sandalyesi olmayan
Cenaze evlerinden geliyorum.
İçinin bir kenarında çok acı
Islak teyze tülbentleri
Bir mezar kokusundan geliyorum ki sorma
Bu yüzden kokluyorum saçlarını
Durup dururken.


"Sen de mi?!"
Diye bağıran
Çok günah isyanlardan geliyorum.
Hep eksik kalmış
Sonunda hep ölüme tamamlanmış utangaç
Paramparça aşk şiirlerinden...
"Seviyorum!" demeyi bir türlü becerememiş.


Sen gitme diye kapatmıştım güneşi
Sabahları ölü bulduğum nilüferler üstünde
Yaşıyor sandığım buz kristali.

Öyle yalnız bir umuttan geliyorum ki...