Sağcı Bir Temenni

Kendini icat eden bir adam
Sırrı sabıkasına bakmaksızın
Üryan bir kelimenin peşinde
Günün en tepe noktasına
Yani güneşin tepeden baktığı ana
Ayarladı yüreğinin sesini

Belli ki söyleyecekleri vardı
Belki bir arlanmak olacak
Işığın içine çöreklendiği bu anda
Karanlığını soyan bu ellere
Bir siren gibi çığlık çığlığa
Biçareliklerini anlatacaktı

Sabrın saygınlığına teslimken
Ve henüz yenilmemiş bir umutla
Günah herzelerini fark edip
Bir irin gibi sıkarak teninden
Var olmanın adabına uyarak
Onurlu bir tövbe olacaktı

Adam;
Hala bir adamken gönül aynasında
Ağzı olmayanın diliyle yani
Yüreğiyle sustuğu her yanlışını
Kesti acının akrebine aldırmadan
Kolay değil,
Yeni ve daha çok adam olacaktı

İcabına baktığı bir su i niyetinin
Ve iyilikle perdelediği kemliklerinin
Bir bin yıl daha ötesine varmak
İki cihan güneşinin en yanında
En sevgilinin elleri arasında
Bir dua gibi durmak istiyordu

İstemenin kevgire çevirdiği gönlünden
Sızanı, devasa sayhalarla söyletti
Mikyasını ve miktarını bilemediği
Her bir yarınına ithaf ederek varlığını
Aldığı nefeslerin en haklı adamı
Yeni baştan bir tek kendisi olacaktı