Doğru Bir Adamken Ben

Ben doğru bir adamken bir gün
Ehven bir sevinçle uyanan sabahın bağında
Kanatlarında ışıkları uçuşan kelebeklerin fısıldadığı
Ve gölgesinin ayaklarına kapanan
Aşkın yöresinde değildim henüz
/
Maviyi imrendiren bir mutlulukla geldiğinde
Yanaklarıma allık ve
ve çok sıcak bir nefes gibi tenime değdiğinde bir çok sarı
Doğru bir adam gibi olmak mecburiyetim yoktu asla
Ben doğru bir adamken bir gün

Doğru bir adamken ben
Gönlü selsebil bir aşktım/
Yanmak hevesiyle göz pınarlarımdan akardım
Sevgilinin ufkuma değmesi muhtemel bir nazarıyla

Doğru bir adamken ben
Işığa sebep parlayan bir fikir gibi
Her dem sevmeyi hatırlardım
Esen her rüzgar güruhundan
Bir neşe bulmayı murad ederek/
Ey sevgili doğru bir adamken ben
Göğün tavanına kadar aşktım

Sağanak yağışlı bir söz ikliminde
Sömürgesiz bir umut ülkesiydim
Doğru bir adamken ben
Sonsuz bir iyilikle mülhem
Seviyordum yaşamayı
Sesimi süsleyen bir tutkuyla sevişiyorken/
Doğru bir adamdım ben
İllegal yıldızlarla nuş eylerken bakışlarım
Etkileyici bir slogandı adım
İffetli bir kalbin damarlarına pompalanırdı kanım
Doğru bir adamken ben


Günahları bağışlanmış
/ doğru bir adamken ben
Umutlu yarınların ecriyle fark ederdim kıymetimi
Ve kimseye söz etmeksizin dilimi
İtikafta tutardım
Mevziimin şükür kelimeleriyle beklerdim her sabahı
Dosdoğru bir adamken ben