Güneş doğarken gözlerinden
Saçların dağılacak mavisi ölmüş şehre
Ve
Her seferinde fırsat kollayacak gece
Gördüğü aşkı yazmak adına
Künyesi belli aşklara
Menzilsiz ateşler açılacak
Kör düğüm olmuş kadere
Bir secde kadar yakın duracak
Dudağımda ki dualar

Gülleri solacak asi ve mavi sokakların
Gaybana tutacak nefesimizi
Dudakları buruşuk sayfalardan
Şiirler yazacağım
Kan pıhtısı renginde mürekkeplerden
Son gördüğün züleyhanın gözlerinden
Bir Leyla doğacak semaya
Yıldızlar açacak vardiyası değişmiş günlere
Gece koşacak sana doğru hızla
Sevgili ...
Sevgili...


Suskun kalacak şehir
Yıkık ve virane
Hangi çocuğumuzun saçlarında okşayacağız aşkı
Eteklerini toplama
Düş’sün artık sevdiğin bakışlar
Emanet ettiğin o son veda
Düştüğü elvedalara ağlasın
Susma bırak artık gözlerini
Düşsün gün geceye
Ve her gece seni doğursun aşk diye



Asırlara uzat ellerini
Tutsun tarihi gecikmiş şubatlar
Kuşatsın işgale hazır aşk
Dört yanı kıyama düşmüş
Zamansız ezanlar okunsun
Selası vursun yüreğimin
Kızıl deniz ikiye bölünsüz
Bir yanı sen düşsün
Bir yanı ben
Ve boğalım beraberce ayrılığı firavun olan düşleri
Tutsak tutalım nemrutu
Yanalım ibrahimin ateşinde
Yada düşelim yusufun kuyusuna
Herşey "Aşk" adı altında

Züleyha düşsün gözlerinden
Leyla doğsun sabahlarımıza
Meryemin rahiminden aşk düşeyim
Ve son kez
Gözlerinde semayı göreyim
Şubatı gecikmiş sevgilim
Son kez
Gözlerinde umudu göreyim
Bir İsim ver doğmamış çocuğumuza
Beni beraat et
Beraber açtığımız oruçlardan



Aşk Affetsin " bizi "
Gözleri şubat karası
Manşeti mahşere kalmış
Ayaz sorgusu
Şiir düştüğüm teninde
Tenin yaksın beni
Cehennem ateşi diye
Gözlerin cennet değil biliyorum


Ama
Kefen olarak tenini seçtim
Gününü Sen Seç SEVGİLİM...


Muhammed Yalçınkaya